Zij kamde met haar blik mijn gedachten,
doorwinterd zevend essentie en verpakking.
Zij snelde over de wallen
en vond de geheime kamers.
Nu nog de sleutels dacht ze
en ze rolde mij op mijn zij.
Ze ontfutselde mijn dierbaarste
raadsel en streek neer in mijn manen.
Recht het hart in en in zijn kielzog
de ziel.
O, wat voelde zij zich daar thuis
in de wilde gewassen.
Zij die ook pelgrimeerde
in eenzame stilten en wuivend gras.