Vervellen, vervellen
tot op het bot
doorheen de verankerde weerstand,
het hoofd verliezen met alleen de buik als roer,
met welk gereedschap
schraap ik dapperheid
tesamen
dan met de liefde
voor dit langgerekte opgenblik
dat leven is?
en het licht en het duister
wiegen elkaar,
zonder weerga,
zonder weerga,
gelukkig eenzaam
op de berg,
in de diepe stilte
en
augustuslicht.