In natte straten en velden
jagen we rust na en inzicht,
ze gaan soms op in verten,
die zich telkens verwijderen,
angst ligt op de loer,
als vanouds,
bij voorkeur in de mist
van de vele te vroege ochtenden
of te korte nachten
het complexe landschap
en haar stormen
verdragen weinig greep,
verlangen is liefst niet
aan de orde,
doch niemand betwist
dat de vervulling groot is
van twee zielen die
sprakeloos verdwalen
in een grenzeloos
niet-weten.